Θέλω σήμερα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις για τη χρονιά που φεύγει, ειδικά με όσους από εσάς γνωριστήκαμε φέτος.
Κοιτώντας πίσω, αλλά κυρίως δίπλα μας, ας νιώσουμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε. Την υγεία μας πάνω από όλα. Το σπίτι μας, την οικογένειά μας, τους φίλους μας, την όμορφη χώρα μας.
Το 2017 ήταν μια πολύ κακή χρονιά για πολύ κόσμο. Συνέβησαν πολλά άσχημα πράγματα, το καλοκαίρι κάποιοι έχασαν το σπίτια τους με τις φωτιές, το χειμώνα κάποιοι έχασαν τους δικούς τους με τις πλημμύρες. Μπαίνοντας στην πολιτική είναι πολύ εύκολο να γίνεις μίζερος με τα τόσα που συμβαίνουν. Να βλέπεις μονίμως τα άσχημα γύρω σου και να κατηγορείς. Αλλά δεν προχωρά η ζωή έτσι.
Γιατί κάθε φορά που πέφτεις, σημασία έχει να σηκώνεσαι. Γιατί κάθε φορά που κάποιος θέλει να σε πάει πίσω, σημασία έχει να κοιτάς μπροστά, να κοιτάς μακρυά. Η ζωή είναι μια μεγάλη σκάλα. Κάποιες φορές ανεβαίνεις σκαλιά, κάποιες φορές αναγκάζεσαι να κατέβεις. Σημασία έχει στο δρόμο προς τα πάνω, να λες ευχαριστώ για όσα σκαλιά έχεις ανέβει μέχρι σήμερα και σε όσους ήταν και είναι μαζί σου για να τα καταφέρεις. Δεν το κάνω πάντα, αλλά το προσπαθώ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν και ένα συγνώμη σε όσους στεναχώρησα ή απογοήτευσα.
Τα πόδια στη γη, το βλέμμα μπροστά. Καλή χρονιά σε όλους.